Click here to edit.
Klik afbeelding voor bestelling
Geachte Nederlanders,
U vond uw eigen land een lichtend voorbeeld te midden van de duisternis der volken. Nog niet zo heel lang geleden bazuinde Nederland graag rond dat het een gidsland was. Nee, hét gidsland.
Een dergelijke aandrang is ons, Belgen, volkomen vreemd. Wij vinden ons absurde gewriemel op onze lap grond helemaal niet navolgenswaardig. België is een remedie tegen de vaderlandsliefde.
Een pistoolschot heeft het glanzende Nederlandse zelfbeeld lelijk beschadigd. Het rimpelloze, geolied draaiende, redelijke, voorbeeldig georganiseerde Nederland bleek plots een bokkig, knarsend, schokkend zootje ongeregeld te zijn. Daarom, geachte Nederlander, heeft de Belg misschien iets over u te vertellen.
Geert van Istendael
U vond uw eigen land een lichtend voorbeeld te midden van de duisternis der volken. Nog niet zo heel lang geleden bazuinde Nederland graag rond dat het een gidsland was. Nee, hét gidsland.
Een dergelijke aandrang is ons, Belgen, volkomen vreemd. Wij vinden ons absurde gewriemel op onze lap grond helemaal niet navolgenswaardig. België is een remedie tegen de vaderlandsliefde.
Een pistoolschot heeft het glanzende Nederlandse zelfbeeld lelijk beschadigd. Het rimpelloze, geolied draaiende, redelijke, voorbeeldig georganiseerde Nederland bleek plots een bokkig, knarsend, schokkend zootje ongeregeld te zijn. Daarom, geachte Nederlander, heeft de Belg misschien iets over u te vertellen.
Geert van Istendael
Click here to edit.
Klik afbeelding voor bestelling
De Dissonant
Fi is lid van een amateurkoor om zich, zoals hij zelf zegt, met zang te vermaken. Het koor is een welkome onderbreking in zijn eentonige bestaan als medewerker van een marktonderzoeksbureau.
Alles wordt anders wanneer Fi op het matje wordt geroepen bij de directeur van het cultureel centrum: hij zou ‘een dissonant hebben gepleegd’. Fi kan zich de valse noot waarvan hij beticht wordt nauwelijks voor de geest halen. Is hij het slachtoffer van een flauwe grap of wordt er een samenzwering tegen hem aangespannen?
Wat begint als een bizar misverstand ontwikkelt zich gaandeweg tot een ondraaglijke kakofonie, een nachtmerrie vol onverklaarbare gebeurtenissen. Partituren blijken in zijn handen monsterlijke muziek te bevatten, hij ontvangt dreigbrieven en in zijn huis feesten nachtenlang ongenode gasten, waardoor hij zich gedwongen ziet in het park te slapen. Als Fi opnieuw gevraagd wordt naar het cultureel centrum te komen is hij ten einde raad. Is één valse noot werkelijk voldoende om een leven the vernietigen?
'Zowel in de geest als in de stijl van de tekst is een duidelijke invloed te bespeuren van de gothic novel, Kafka, Orwell en films als Brazil.’ - Kathimerini
Klik foto om te bestellen
Waarom is de burger boos?
Wie had gedacht dat het beschamende einde van de LPF definitief een einde zou maken aan het bozige Nederlandse populisme, kwam bedrogen uit. Zowel Rita Verdonk als Geert Wilders heeft gedemonstreerd dat het populistische kiezerspotentieel bepaald niet kleiner is geworden.
Voor de objectieve waarnemer blijft dat een verbazingwekkende zaak, gezien de baarlijke nonsens die de populistische voorlieden meestal uitkramen. Rita Verdonk is ondertussen gestruikeld over haar eigen organisatorische onvermogen. Wilders heeft het stokje overgenomen en excelleert vooral in handig geformuleerde borreltafelpolitiek. De enorme attractie van deze politieke kermisgasten is dus verrassend stabiel. Hoofdoorzaak lijkt toch wel de bangmakerij voor de niet-bestaande 'islamisering' van Nederland, en de rest van Europa. Er is echter meer aan de hand.
De populistische partijen zijn brede protestpartijen. Een aanzienlijk deel van het electoraat ziet de overheid, het politieke systeem en de maatschappelijke elite kennelijk als de vijand. De vraag is hoe dat komt.
recensie afkomstig van http://www.nieuwamsterdam.nl/waarom-is-de-burger-boos-
klik foto om te bestellen
Populisme als politiek drijfzand
Fortuyn, Wilders en Verdonk hebben het populisme weer op de politieke en maatschappelijke kaart gezet. Pim Fortuyn was een populist pur sang. Wilders en Verdonk porberen zijn gedrag na te volgen en zijn succes te evenaren. Maar wat is populisme eigenlijk? De uitdrukking komt van de aloude Romeinse stelling: 'vox populi, vox dei,' 'de stem van het volk is de stem van God.' Deze stelling leeft in de inmiddels bijna wekelijkse opiniepeilingen die grote invloed hebben op het beleid van bestuurders en politici. De grieven die daarbij naar buiten komen moeten serieus genomen worden, maar de zogenaamde directe invloed van de burgers op het beleid is eigenlijk volkomen in strijd met onze democratie. Gesteund door de voorkeursstemmen en de opiniepeilingen laten Wilders en Verdonk hun eigen politieke belang voorgaan op het algemenere belang van hun voormalige partij. Hoe moeten we omgaan met dit fenomeen? Anton Zijderveld geeft in dit erudiete en genuanceerde essay ons aanwijzingen om de bekende spierballentaal van de one-liners die het in de media altijd erg goed doen 'ik ben niet links, ik ben niet rechts, ik ga recht door zee' te ananlysere en te ontkrachten.
Fortuyn, Wilders en Verdonk hebben het populisme weer op de politieke en maatschappelijke kaart gezet. Pim Fortuyn was een populist pur sang. Wilders en Verdonk porberen zijn gedrag na te volgen en zijn succes te evenaren. Maar wat is populisme eigenlijk? De uitdrukking komt van de aloude Romeinse stelling: 'vox populi, vox dei,' 'de stem van het volk is de stem van God.' Deze stelling leeft in de inmiddels bijna wekelijkse opiniepeilingen die grote invloed hebben op het beleid van bestuurders en politici. De grieven die daarbij naar buiten komen moeten serieus genomen worden, maar de zogenaamde directe invloed van de burgers op het beleid is eigenlijk volkomen in strijd met onze democratie. Gesteund door de voorkeursstemmen en de opiniepeilingen laten Wilders en Verdonk hun eigen politieke belang voorgaan op het algemenere belang van hun voormalige partij. Hoe moeten we omgaan met dit fenomeen? Anton Zijderveld geeft in dit erudiete en genuanceerde essay ons aanwijzingen om de bekende spierballentaal van de one-liners die het in de media altijd erg goed doen 'ik ben niet links, ik ben niet rechts, ik ga recht door zee' te ananlysere en te ontkrachten.
