Πρόσφυγας  

Κοιτάω ξανά τριγύρω και όλα μοιάζουν ξένα
και να τα αγγίξω δε μπορώ είναι καλά κρυμμένα,
κοιτάω τα σύννεφα και σκέφτομαι ταξίδια,
μα χωρίς φως όλα τα γκρίζα στη ψυχή μου είναι ίδια.

Γι' αυτό τα μάτια χαμηλώνω προς τη γη
και σε καλό μου πάλι να μου βγει,
γιατί κι αυτό το χώμα τώρα που πατάω
δε φταιω εγώ δε μ' έμαθαν να τ' αγαπάω.
Μονάχα σύμβολα τριγύρω και εικόνες
μασόνοι στο σκοτάδι να στήνουνε κανόνες
μια έμμονη ιδέα και μια φοβία
μήπως ποτίσει το μυαλό μου με στημένη βία.
Λόγια πολλά και δεν αντέχω πια
- που είναι η πατρίδα μου εκείνη η γλυκιά
που έχει στη πέτρα χαραγμένο λεει το φως
λες να την ξέχασε για πάντα ο θεός.
Και νιώθω πρόσφυγας εδώ που έχω γεννηθεί
σα τους προγόνους μου εδώ έχω στηθεί
για να ξεπλύνω τύψεις και υποσχέσεις να εκπληρώσω
πόσο ακόμα θα πληρώσω.

Όλα κρατάν καλά κι ο πόνος μεγαλώνει
κι ο φόβος το όνειρό μου συνέχεια πληγώνει
κάνοντας ακόμα πιο βαριά τη μοναξιά μου
στον τόπο αυτό που δανεική είναι κι η χαρά μου.
Στο τόπο αυτό που τα δάκρυα μοιάζουν δώρα
και σκεπασμένη μένει η αλήθεια από το τώρα
ακούω πολλούς να νοιάζονται για μένα
μα όλα τα λόγια πάντα μένουνε θαμμένα.
Γιατί οι σκιές είναι τριγύρω μου πολλές
να βασανίζουν το μυαλό μου με το χθες
γνωστές εικόνες παλιές ελπίδες
μητέρα η πατρίδα κι ας μην την είδες.
Κι ας μη σ' αγκάλιασε ποτέ κοντά της έλα
κλείσε τα μάτια στα χτυπήματα και γέλα
είναι ιερός μας λένε πάντα ο σκοπός
και για να νοιώσουμε το φως.
Πρέπει να κάνουμε συνέχεια υπομονή
για ένα μέλλον λεει καλό που θα φανεί
μα τους βαρέθηκα όλους που να 'ναι ο θεός,
λες να 'ναι πρόσφυγας κι αυτός.

Έχω σημάδια προσφυγιάς και το γλυκό φιλί γιαγιάς στο μέτωπό μου.
Έχω τον πόνο αδελφό και ένα όνειρο κρυφό για φυλακτό μου.
Κάτω απ' τον ήλιο χωρίς φως, για μένα γκρίζος ο ουρανός κι όμως υπάρχω.
Παίρνω κουράγιο τραγουδώ, για όλα αυτά που αγαπώ χωρίς να τα 'χω.

Auteur: B.D. Foxmoor

Ellis island - Visitor's poem

Unlike you I arrived here on a comfortable tourist ferry. Filled with people who saw a spectacle and
not the freedom you hoped for.

If these waters could speak I wonder what they would say. Do they remember the many ships that brought you here?

I wonder what drove you to this place immigrenti
Was it the southern hardships or the American opportunity?

Your language made you seem childish as you were tested for literacy in a tongue you didn’t understand.

Your last name written poorly, mispronounced,
and more than often changed.

Yet still you remained faithful to this foreign place,
You remained faithful in the dream of America.

With empty pockets and few possessions
you entered the doors to Ellis Island

Nurses and Doctors welcomed you by
poking around with foreign tools.

You tried desperately to hide the fatigue
and sickness from your long journey.

You watched your paesani get turned away.
Tearfully you gazed at them, fighting to believe
in the future you imagined.

I find my last name here etched in stone,
ghosts of unknown ancestors before me

Strangely I feel connected, and this connection
only makes me a stranieri

It is here I am reminded of your sacrifice and your fear. This is where I understand your hope for freedom

The waters will remain silent and tourists will come each day. But I will never forget what took place here.

And I will leave upon a tourist fairy,
Only to board a plane with a passport,

Reminded that you made this American dream my reality

Auteur: Celeste

Ο τοπος

Εκεί που η γη τελειώνει κι αρχίζει ο ουρανός,
αυτός ο τόπος μόνο δεν είναι κανενός,
εκεί είναι πάντα μόνο μες στο όνειρο οι ψυχές,
τις νύχτες που κρυώνουν και νιώθουν μοναχές.

Κανένας δεν τον ξέρει, και δεν τον μελετά
μ' αυτός που υποφέρει, τον ψάχνει και ρωτά.

Εκεί που σβήνει η μνήμη, κι αρχίζει να ξεχνά,
αυτός ο τόπος μόνο, δεν είναι πουθενά,

Κανένας δεν τον ξέρει, και δεν τον μελετά
μ' αυτός που υποφέρει, τον ψάχνει και ρωτά.

Έρημα κορμιά 

Έρημα κορμιά  του χρόνου παιχνιδάκια
στον ύπνο σταυραετοί, στον ξύπνιο στρατιωτάκια
έρημα κορμιά αποταμιευτήρες
γι' αθάνατο νερό και γι' αφρισμένες μπύρες

Έρημα κορμιά καμένες εκκλησίες
καφτάνια της ψυχής αρχαίες αμαρτίες
έρημα κορμιά μελτέμια και θρακιάδες
άλλοτε είστε ευλογιά κι άλλες φορές μπελάδες

Έρημα κορμιά του φεγγαριού κρατήρες
αθώα στο σταυρό Πιλάτοι στους νιπτήρες
έρημα κορμιά χαρούμενα θλιμμένα
κρυφές περαταριές για τ' άγνωστα τα ξένα .